سپیده رشنو، شاعر و نویسنده، اواخر تیر ماه پس از اعتراض به تهدید و پرخاش یک «آمر به معروف» در اتوبوس، به دست مأموران امنیتی بازداشت شد و پس از ۱۴ روز بی‌خبری، شبکه‌های خبری جمهوری اسلامی ویدئوی اعتراف‌ اجباری او را پخش کردند. همزمان اخبار منتشر شده حاکی از انتقال رشنو به بیمارستان، پیش از اعتراف‌گیری بود و از احتمال ضرب و شتم پرده بر می‌داشت.

کانون نویسندگان ایران

لیلا حسین‌زاده، فعال صنفی دانشجویی بازداشتی و زندانی سیاسی سابق، طی تماسی تلفنی در این روز از انتقال خود به بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز، موسوم به پلاک ۱۰۰ خبر داد. این در حالی است که لیلا حسین‌زاده مبتلا به یک بیماری خودایمنی است و اضطراب ناشی از بازداشت و عدم دسترسی به داروهای مورد نیاز می‌تواند منجر به وخامت شرایط جسمانی او شود.

کانون نویسندگان ایران

در پی حادثه تصادف در جاده کمربندی شوشتر به دزفول واقع در جنب شهرک علم الهدی که منجر به فوت تعدادی از کارگران فصلی زمین‌های کشاورزی از شهر شهید شرافت گردید، روزهای چهارشنبه و پنجشنبه (۹ و ۱۰ شهریورماه) در شهرستان شوشتر عزای عمومی اعلام شد.
صبح امروز در سانحه رانندگی که میان تریلی و مینی بوس حامل کارگران فصلی زمین‌های کشاورزی شوشتر بود، ۱۵ نفر جان باختند. ۸ شهریور ۱۴۰۱


مقاومت زندگی است
آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد
مسعود و شعبان عزیز آزادیتان مبارک‌باد
مسعود_نیکخواه و #شعبان_محمدی از اعضای هیات مدیره انجمن صنفی معلمان کردستان/ مریوان که در روز ۱۱ اریبهشت ۱۴۰۱ بازداشت شده بودند، امروز ۲۹ مرداد ۱۴۰۱ آزاد شد. لازم به ذکر است آقایان #رسول_بداقی، #جعفر_ابراهیمی و #محمد_حبیبی از دیگر معلمان زندانی هستند که از روز ۱۰ اردیبهشت همچنان در بازداشت و بلاتکلیفی به سر می‎برند. شورای هماهنگی تشکل‎های صنفی معلمان ایران، ضمن استقبال از آزادی #شعبان_محمدی و #مسعود_نیکخواه و تبریک به این عزیزان و تک تک جامعه ی فرهنگی ایران، آزادی بی قید و شرط سایر همکاران بازداشتی را خواستار است. شورای هماهنگی همچنان با تاکید خواهان پایان دادن پرونده‎سازی علیه فعالین صنفی و روند وثیقه‎های سنگین و غیرمعقول، در قبال آزادی فعالین صنفی دربند است.


حکم «ارتداد» او از سوی رهبر وقت جمهوری اسلامی صادر شد و برخی نهادها نیز برای قتل او جایزه تعیین کردند. بدین گونه حق آزادی اندیشه‌، بیان و نشر و همچنین حق هرگونه بحث و نظر آزادانه درباره‌ی محتوای کتاب یکسر به محاق افتاد. پس از صدور این حکم نویسنده‌ی کتاب سال‌ها در اختفا به سر برد و بسیاری از مترجمان و ناشران مرتبط با این کتاب مورد سوءقصد قرار گرفتند. بی‌شک سوءقصد به سلمان رشدی از مصادیق بارز حمله به آزادی بیان بی هیچ حصر و استثنا برای همگان است.

کانون نویسندگان ایران

هوشنگ ابتهاج (ه.الف. سایه) شاعر، ترانه‌سرا و از اعضای اولیه‌ی کانون نویسندگان ایران، روز چهارشنبه، ۱۹ مرداد در سن ۹۵ سالگی در کشور آلمان دیده از جهان فرو‌بست. سایه اگرچه بیشتر با غزلیاتش شناخته می‌شود، از نخستین شاگردان و پیروان نیما بود و شعرهای ارزنده‌ای در سبک و سیاق نیمایی دارد که یکی از معروف‌ترین آن ها شعر «ارغوان» است؛ شعری که ابتهاج آن را در زندان جمهوری اسلامی سرود؛ همان حکومت آزادی‌ستیزی که اکنون در پی مصادره‌ی اوست. ابتهاج در شعرهای کلاسیک خود نیز مضامین اجتماعی، سیاسی و اعتراضی را با زبانی تغزلی و استعاری به گونه‌ای بیان می‌کرد که مخاطبانش پیام او را به روشنی در می‌یافتند.

کانون نویسندگان ایران

زندگی در چنین شرایط خفقان‌آوری نه فقط برای هم‌وطنان بهایی، بلکه برای هر کسی که می‌خواهد شرافت‌مندانه زندگی کند، سخت و دشوار است. صدای گرفته‌ی ایران را می‌شنوم که می‌گوید: نعلینت را، چکمه‌ات را، از گلویم بردار، دارم خفه می‌شوم.

صدیقه وسمقی

ما به شما اعتماد نداریم!
چیزی که مردم را عصبی کرده خبری دروغ مبنی بر اسکان ۷۰۰ نفر از اهالی امامزاده داوود است. مدیر سازمان آتش‌نشانی همان روز ابتدایی وقوع سیل از اسکان سکنه امامزاده داوود در سوله‌های مدیریت بحران خبر داده بود. خبری که مردم را عصبانی کرده و می‌گویند چنین اتفاقی نیفتاده. یکی از مردم فریاد می‌زند: «ما به دروغ‌‌گویی‌هایی که ادعا می‌کنند ۷۰۰ نفر از اهالی امامزاده داوود را اسکان داده‌اند اعتماد نمی‌کنیم. تا رضایت ما رو جلب نکنید، من اجازه جابه‌جایی یک آجر رو نمی‌دیم، باید از روی نعش اهالی رد شوید...»‌. طهرانی‌مقدم می‌گوید: «چه کسی چنین ادعایی کرده؟‌». فریاد می‌زنند، ما نمی‌دونیم، همین شماها گفتید،‌ شماهااااااااااا»

روزنامه شرق

حاکمیت ابزارهای قدیمی‌اش را احیا کرده است و مأمورانش به نام «پلیس امنیت اخلاقی» مشغول سرکوب بیش از پیش زنان و سلب امنیت آنان شده‌‌اند. بستر این سرکوب اما پیش از این فراهم شده است؛ حاکمیت که دریافته در غیاب تشکل‌ها و نهادهای زنان، نقض حقوق «سپیده»ها و به حاشیه راندن صدای آنان آسان‌تر است، سال‌ها حق تشکل‌یابی زنان را نقض کرده و با پرونده‌سازی و بازداشت و زندان، عرصه را بر فعالان این حوزه تنگ کرده است.

کانون نویسندگان ایران