سارا تبریزی دختری بیست ساله و بدون تجربهی مواجهه با چنین فضایی، چند روز پیش از آنکه سر و کارش با نیروی امنیتی بیافتد، قصد داشت ایران را به مقصد آرزوهایش ترک کند. اگر سارا در جامعهای آزاد، بدون سرکوب و بدون تبعیض، ستم و استثمار زندگی میکرد، نه تصمیم به ترک کشور میگرفت و نه دچار چنین پایان تلخی میشد.
یازده فعال حقوق زنان در رشت به نامهای فروغ سمیعنیا، سارا جهانی، یاسمین حشدری، شیوا شاهسیا، نگین رضایی، آزاده چاوشیان، زهرا دادرس، متین یزدانی، زهره دادرس، هومن طاهری و جلوه جواهری در دادگاه انقلاب رشت مجموعاً به بیش از ۶۰ سال حبس محکوم شدند.
صدیقه وسمقی، نویسنده و پژوهشگر زندانی، به دلیل «عدم تمکین به حجاب اجباری» برای دومین بار اجازهی خروج از بند برای ملاقات با خانواده را نیافت و او در اعتراض به این اقدام در دفتر افسر نگهبان زندان دست به تحصن زد. سپس نرگس محمدی هم به او پیوست.
دیدار نوروزی اعضای کانون نویسندگان ایران در فضایی صمیمی در خانهی یکی از اعضا برگزار شد.
در این جلسه که روز سهشنبه هفتم فروردین ماه با حضور جمعی از اعضای کانون نویسندگان ایران برگزار شد شماری از اعضا با خواندن شعر و داستان فرا رسیدن بهار و سال نو را گرامی داشتند..
دستان اشتیاق
از دریچهها دراز خواهد شد
لبان فراموشی
به خنده باز خواهد شد
و بهار
:
در معبری از غریو
تا شهرِ خسته
پیشباز خواهد شد
سالی
آری
بیگاهان
نوروز
چنین
آغاز خواهد شد