غزه در سوگ فاطمه حسونه، عکاس خبری محبوبی که توسط اسرائیل کشته شد

عکاسی که در آستانه ازدواج بود، همراه با پنج خواهرش در حمله‌ای به خانه شان در شهر غزه کشته شد.

فاطمه حسونه، عکاس خبری پرآوازه و دوست‌داشتنی در نوار غزه، روز ۱۶ آوریل ۲۰۲۵ همراه با پنج خواهرش در حمله هوایی اسرائیل جان باخت. او تنها ۲۵ سال داشت و آرزوی سفر و دیدن جهان را در سر می‌پروراند.

به گفتهٔ دخترخاله‌اش، سلمه السوایرکی: «فاطمه می‌خواست بعد از جنگ با خانواده‌اش به عمره برود. برای همین پول‌هایی را که از عکاسی به‌دست می‌آورد، پس‌انداز می‌کرد.» اما سرنوشت تلخ این اجازه را به او نداد تا بار دیگر لنز دوربینش را به سوی زندگی نشانه رود. صبح چهارشنبه، خانهٔ فاطمه در منطقه تفاح شهر غزه هدف حمله هوایی قرار گرفت و او همراه با شش خواهر و برادرش جان باخت.

به گزارش Middle East Eye پدر و مادرش مجروح شدند؛ پدر در وضعیت بحرانی به‌سر می‌برد و هنوز از کشته شدن فرزندانش بی‌اطلاع است. مادرش، هرچند به هوش است، اما به‌گفتهٔ خانواده‌اش در شوک عمیقی فرو رفته و فقط درباره فاطمه حرف می‌زند.

فاطمه تنها یک روز پس از آن کشته شد که اعلام شد مستندی از سپیده فارسی، فیلمساز ایرانی-فرانسوی، با عنوان «روحت را در دست بگیر و راه برو» که بر حضور او تمرکز دارد، ماه آینده در جشنواره کن به نمایش درمی‌آید.

او که مانند همهٔ ساکنان غزه، ۱۸ ماه جهنمی را تجربه کرده بود، چندین تن از اعضای خانواده‌اش را در حملات گذشته از دست داده بود. با این حال، سخت برای مراسم ازدواجش با نامزدش عزیز هیجان‌زده بود.

برادر ۱۸ ساله‌اش، جهاد، که در مصر زندگی می‌کند، می‌گوید شب قبل از حمله با خانواده‌اش تماس گرفته و فاطمه با شادی درباره هدیه‌هایی که برای مراسم عروسی می‌خواهد صحبت می‌کرد. تنها دو ساعت بعد، تماس‌ها قطع شد و مشخص شد خانه شان کاملاً ویران شده است. شش فرزند خانواده کشته و دیگر اعضا و همسایگان زخمی شدند.

جهاد می‌گوید دو هفته پیش، فاطمه پیش‌بینی کرده بود که ممکن است به‌زودی کشته شود، زمانی که مدرسهٔ دارالارقم در نزدیکی خانه‌شان هدف قرار گرفت.

به گفتهٔ جهاد: «او هنگام تماس تلفنی گریه می‌کرد و از من خواست مراقب خودم و برادرم باشم. گفت احساس می‌کند ممکن است همه‌مان در غزه بمیریم، چون بمباران دائمی است و خطر همه جا را گرفته.»

فاطمه زنی «بلندپرواز و پرشور» توصیف شده است. او عاشق عکاسی بود، می‌خواست در نمایشگاه‌های بین‌المللی شرکت کند و می‌گفت دوربینش سلاح مقاومتش در برابر جنگ است.

او در مصاحبه‌ای گفته بود: «دوربینم مثل تفنگم است. جهان را تغییر می‌دهد و از من دفاع می‌کند. من می‌توانم داستان‌های مردم را ثبت کنم تا داستان خانواده‌ام هم در غبار فراموشی گم نشود.»

این جنگ با بیش از ۲۰۰ خبرنگار فلسطینی کشته‌شده از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون، به‌گزارش مؤسسه واتسون،«مرگبارترین مناقشه تاریخ» برای خبرنگاران بوده است.

حنین سالم، دوست و همکار فاطمه که با او در پروژه «فلسطین ناگفته» همکاری می‌کرد، می‌گوید فاطمه دختری خوش‌قلب، پرتلاش، و سرشار از انرژی مثبت بود. به‌رغم فقر، گرسنگی و خشونت، همیشه می‌گفت: «خدا روزی‌مان را می‌رساند و جبران می‌کند.»

سالم افزود: «نامزدش مشوق اصلی او بود. قرار بود هفته آینده جشن ازدواجشان را برگزار کنند. اما حالا عزیز در شوک عمیقی فرو رفته و نمی تواند مرگ او را باور کند.»

به‌گفتهٔ دخترخاله‌اش، فاطمه رؤیای ساختن خانه‌ای شاد، داشتن فرزندانی زیاد و تربیت آن‌ها برای آینده‌ای روشن را داشت.

او چشم‌اندازی زیبا از آینده برای خود و خانواده‌اش ترسیم کرده بود. اکنون، فاطمه و رؤیاهایش، همانند صدها هزار زندگی دیگر در غزه، زیر آوار خاکستر شده‌اند.