سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه

در باره سینه زنی کارگران هفت تپه

در روز چهارشنبه ۱۳ مرداد ماه،  جمعی از کارگران مبارزه هفت تپه در ادامه اعتصاب در مقابل فرمانداری تجمع داشتند و در ادامه این تجمع، جمعی از کارگران دست به سینه زنی زدند.

 

توضیح چند نکته در رابطه با این موضوع.


اول اینکه در درون طبقه کارگر به مانند دیگر طبقات اجتماعی و یا به مانند  دانشجویان، معلمان، استادان دانشگاه و ... افرادی زیادی هستند که نگاه مذهبی داشته و دارند.

داشتن این نگاه در سرزمینی که قرن ها مذهب وجود داشته و از تولد تا مرگ، از کار و زندگی تا ازدواج و طلاق، از خرید و فروش تا مسافرت و ... دخالت سازمان یافته شده ای دارد، غیر قابل انکار است. این نگاه ، این ایدئولوژی، این عقيده تحمیل شده در جامعه که سایه و حاکمیت آن از تولد تا مرگ، بر زندگی تمامی انسان ها سایه انداخته است را با نگاه سطحی نمی توان بر رسی و مورد نقد قرار داد و یا با سطحی نگری آن را خط زد.

 

 درجامعه ای که به جای علم و دانش، جهالت تبلغ و ترویج می شود، در جامعه ای که هر نگاه مترقی و پیشرو با زندان و اعدام روبرو می شود، در جامعه ای که وجود تشکل های کارگری، سازمان و احزاب مترقی و انقلابی سرکوب و اجازه فعالیت ندارند، قطعا ما شاهد رشد افکار غیر مترقی خواهیم بود.

 

دوم؛ بخشی از کارگران به مانند دیگر گروه ها و جریانات معترض در جامعه دچار این توهم هستند که با این رویکرد و شیوه، می شود حاشیه امنیتی در مبارزه  برای خود ایجاد کنند.

 

سوم، گروه ها و دسته های حکومتی وجود دارند  که  سعی می کنند در جنبش کارگری نفوذ داشته باشند تا بتوانند جنبش را از ماهیت طبقاتی تهی کنند و با رویکرد سازش و تمکین و اتکاه به قانون! اعتراضات را از مسیر اصلی آن خارج کنند.

 

 نتیجه اینکه کارگران دارای افکار و نگاه های متفاوتی هستند. اما آنچه در درجه اول می تواند اهمیت داشته باشد این است که کارگران با نگاه طبقاتی به مبارزه بپردازند.

کارگران باید به این امر آگاه شوند ( فارغ از اینکه به کدام مذهب باور دارند یا ندارند) که عامل تمام این مصیبت ها، فقر و نداری ها، تبعیض و نابرابری ها و وجود استثمار وحشیانه، نظام سود پرست سرمایه داری است.

 

کارگران مبارز هفت تپه به عنوان بخشی از جنبش کارگری در ایران سرآمد یک مبارزه پر بار بوده و هستند. مبارزه ای روزانه که همچنان تا رسیدن به خواست های خود از پای نخواهد نشست.

 

نقش تشکل کارگری. یک گام برای گذار!

 

کارگران در تشکل های خود می توانند با زیر ذره بین قرار دادن هر مسئله ای به بحث و جدل بپردازند. با وسواس خاص، انحرافات موجود را شناسایی کنند و از تکرار آن جلو گیری بعمل آوردند. در تشکل های توده ای طبقاتی است که کارگران  با دخالت و مشورت جمعی، با تبادل افکار و حتی با آزمون و خطا، آنچه انجام داده اند را مورد ارزیابی قرار می دهند.

ما معتقد هستیم با نصیحت و کنترل از راه دور نمی شود به جنگ  افکار عقب مانده رفت و آن را درمان کرد. گام های هر چند کوچک ما در کار روشنگرانه در جریان مبارزه روزانه، فعلا تنها امکانی است که می تواند با زمینه های انحرافی مقابله کند و تا حدودی این افکار عقب مانده را به عقب نشینی وادار نماید.

 

 پس داشتن تشکل های کارگری با رویکرد رادیکال، ضد سرمایه داری و مباحث  آگاهگرانه، امکانی هست که کارگران بتوانند ضمن سازماندهی، شیوه های نوین مبارزه را تجربه کنند و در حد امکان افکار و نگاه های غیر واقعی و عقب مانده را کنار بگذارند و به جای توهم  و رفتارهای غیر کارگری با واقعیت ها علمی بیشتر آشنا شوند.

 

تشکل کارگری ( تشکل هایی که با دخالت و حضور جمعی کارگران با مشورت و تصمیم گیری ها از پائين به بالا توسط کارگران اداره، نظارت و سازماندهی می شود)  این امکان را فراهم می سازد تا با   نگاه های فردی که غیر طبقاتی و غیره پیشرو  هستند به مبارزه برخواست.

در چنین  تشکل هایی است که این‌امکان فراهم خواهد  شد که ضمن برنامه ریزی برای کسب مطالبات، با کار آگاهگرانه به جنگ افکار پوسیده رفت. در چنین شرایطی می شود انتظار داشت که با بحث و جدل همراه با روشنگری  زمینه های جهالت را یکی پس از دیگری تا حدودی به عقب راند.

خرد جمعی و تصمیم گیری شورایی کارگران‌ برای کسب منافع کنونی و داشتن اندیشه و نگاه عمیق برای کسب منافع آتی بدون کار صبورانه در جریان مبارزه امکان پذیر نخواهد شد.

 

ما کارگران  ضمن به رسمیت شناختن وجود افکار و اندیشه ها متفاوت  ( که حق طبیعی هر شخصی است ) به این مهم باید بپردازیم که در  مبارزه جمعی نمی شود با  توهم و اندیشه های عقب مانده  به جنگ نظام سرمایه داری رفت. برای فرو ریختن پایه های نابرابری، ستم و استثمار باید خود را به علم و اندیشه مترقی مسلح کرد.

کارگران مبارز  هفت تپه؛

 درود بی پایان بر شما که همچنان پرچمدار یک مبارزه جدی هستید.

ما کارگران لازم است برای ادامه مبارزه  تمام روند مبارزاتی را مورد بررسی قرار دهیم‌، هر آنچه را که  مثبت بوده و هست  را تقویت کنیم  و هر آنچه که منفی بوده را همراه با نقد کوبنده از خود دور سازیم.

 

ما باید بیشتر از گذشته  متشکل شویم   تا بتوانیم گام های مبارزاتی خود را مورد نقد و بر رسی قرار دهیم. ما کارگران در جریان مبارزه روزانه  دچار  اشتباه خواهیم شد، اما آنچه اهمیت دارد این است که بتوانیم هر آنچه را که اشتباه، غیر کارگری و غیر طبقاتی است را کنار بگذاریم و با رویکرد مترقی به مبارزه پیش رو، نگاه کنیم .

آینده از آن ماست!

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه

۱۴ مرداد ماه ۱۴۰۰

http://t.me/syndica_7tape