روز جمعه ۴ آبان ۱۴۰۳ مجمع عمومی عادی سالیانه‌ی کانون نویسندگان ایران در منزل یکی از اعضا برگزار شد. در این مجمع اعضای هیئت دبیران، منشی، بازرسان مالی و صندوقدار کانون انتخاب شدند و به وضعیت عضویت یک تن از اعضا نیز رسیدگی شد.
بند اول منشور کانون نویسندگان ایران:
آزادی اندیشه و بیان و نشر در همه‌ی عرصه‌های حیات فردی و اجتماعی بی‌هیچ حصر و استثنا حقِ همگان است. این حق در انحصار هیچ فرد، گروه یا نهادی نیست و هیچ‌کس را نمی‌توان از آن محروم کرد.
بیست‌ودو شهروند ساکن اصفهان که هویت ۱۵ تن از آنان (مینا ندایی، روزبه دانا، پویا دانا، مرجان بشتام، هدی صادقی، سما عموشاهی، محمدرضا قطبی‌زاده، عرفان میرکاظمی، امیر سالاری، مهشاد کشانی، بهار سلیمانی، مریم پرنده، مریم فرهنگ، پویا طالبیان و شمیم بهارزاده) احراز شده است در پرونده‌ای مشترک به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «عضویت در دسته یا جمعیت با هدف برهم زدن امنیت کشور» در دادگاه انقلاب اصفهان محاکمه شدند.
بر اساس گزارش‌ها در هفته‌ای که گذشت شماری از زندانیان سیاسی ازجمله مهدی بهمن (نویسنده)، محمدعلی نجفی (وکیل)، علی زارعان شیروانه‌ده (دانشجو)، مطلب احمدیان و محمدعلی محمودی (فعالان سیاسی) در زندان اوین و توماج صالحی (خواننده‌ی معترض) در زندان دستگرد اصفهان به‌رغم وخامت وضعیت جسمانی از درمان محروم مانده‌اند.
اکنون بی‌هیچ تردیدی، رویارویی مردم با جمهوری اسلامی گسترده‌تر و همه جانبه‌تر شده است. بر پایه مبارزات گسترده توده های کار و زحمت،حکومت اسلامی در سراشیبی سقوط قرار گرفته است.سیاست های خالص سازی و یکدست سازی هسته سخت قدرت و شخص خامنه ای شکست فاحش خورده است.پیشروی جنبش انقلابی،تشدید بحران های عمیق اقتصادی ،سیاسی ،اجتماعی ،فرهنگی حاکمیت را ناچار به عقب نشینی به ویژه در حوزه سیاست خارجی نموده است.حاکمیت اما در برابر مردم از یک سو بر تشدید سرکوب ها افزوده و سوی دیگربه گونه ای رفتار می کند که از پیشروی جنبش انقلابی ممانعت کند.