چپ‌ها زیر یک سقف»؛
همایش حمایت از «منشور مطالبات حداقلی» نهادهای داخلی ایران
همایش کلن:
حمایت گروهی از چپ‌گرایان خارج کشور از منشور مطالبات حداقلی
وبسایت زمانه
۳ اردیبهشت ۱۴۰۲
سازمان‌ها و و کنش‌گران مختلفی از طیف چپ در کلن برای اعلام همبستگی با منشور ۲۰ تشکل گرد هم آمدند. رضا شهابی و حسن سعیدی، اعضای زندانی سندیکای کارگران شرکت واحد در پیامی از اوین به این همایش گفتند که «تنها راه رهایی، وحدت و تشکیلات است».
شماری از گروه‌ها، سازمان‌ها و همچنین کنش‌گران مستقل از طیف‌های گوناگون چپ ۲۲ آوریل / دوم اردیبهشت در شهر کلن آلمان گرد آمدند تا در همایشی حمایت‌شان را از منشور مطالبات حداقلی ۲۰ تشکل کارگری و مدنی در ایران نشان دهند.
۲۰ تشکل و نهاد مستقل صنفی و مدنی معلمان، کارگران، زنان، دانشجویان، و بازنشستگان در چهل و چهارمین سالروز انقلاب ۵۷ یک منشور مشترک با ۱۲ مطالبه منتشر کردند.
این نهادها در منشور خود از جمله خواهان برابری کامل حقوق زنان با مردان و به رسمیت شناختن جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو+، تأمین ایمنی کار و افزایش حقوق کارگران و کارمندان، آزادی تمام زندانیان سیاسی، آزادی بی‌قیدوشرط بیان و اندیشه، لغو فوری مجازات اعدام، پایان یافتن تبعیض‌ها و ستم علیه ملیت‌های گوناگون ایران و حفاظت از محیط زیست شده بودند.
۲۰ تشکل صادرکننده منشور گفته بودند که تحقق این مطالبه‌ها «پاسخی حداقلی به اعتراضات بنیادین زنان، دانشجویان، دانش آموزان، معلمان، کارگران و دادخواهان و هنرمندان، کوئیرها، نویسندگان و عموم مردم» است.
به گفته برگزارکنندگان «همایش کلن»، یک‌هزار و سیصد کنش‌گر چپ و ۷۳ سازمان و تشکل از این همایش حمایت کرده اند.
سالن همایش کلن که با رعایت تمهیدات امنیتی برگزار شد، با حضور حدود ۲۰۰ کنش‌گر و مخاطب پر شده بود، هرچند اعتصاب کارگران و کارمندان راه‌آهن و هواپیمایی در آلمان مانع حضور شماری از سخنران‌ها در کلن شد.
سخنرانان همایش کلن که نام آنها اعلام شد، به طور کلی در چهار دسته سازماندهی شده بود. گروهی از آنها اعضا و نمایندگان حزب‌ها و سازمان‌ها بودند، از جمله همایون گدازگر، روبن مارکاریان، حسن حسام و .... گروهی در پنلی مربوط به زنان سخنرانی کردند، از جمله پروانه بکا، اسرین قادری، صدیقه محمدی، و .... سخنران‌های پنل دوم به مسأله دادخواهی پرداختند و مرسده قائدی، پژاره حیدری و علی دماوندی در میان آنها بودند. دسته چهارم سخنران‌هایی بودند که بر مسأله‌های اساسی دیگر همچون مسأله‌ی جنسیت و جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو+ و محیط زیست و ستم ملی تمرکز داشتند و کسانی همچون شادی امین، اعظم بهرامی و دیگران در میان آنها بودند.
همزمان با این همایش، همایش دیگری با حضور نمایندگانی از اقلیت‌های ملی و جنسیتی و دینی در کلن با سازماندهی پلاتفرم دموکراتیک ایران برگزار شد.
آغاز همایش
کار همایش کلن با پخش سرود انترناسیونال به فرانسوی و سپس پخش یک ویدئو آغاز شد که در آن متن منشور با پس‌زمینه تصویرهایی از قیام ژینا مطالبات حداقلی خوانده شد.
همایون گدازگر نخستین سخنران همایش کلن بود. او همایش کلن را ادامه حمایت چپ‌گرایان خارج کشور از خیزش انقلابی مردم ایران علیه «جلادان جمهوری اسلامی» دانست و حمایت کمونیست‌ها و مارکسیست‌ها و دیگر چپ‌گرایان از منشور مطالبات حداقلی را «طبیعی» و «بدیهی» توصیف کرد. گدازگر با اشاره به حمایت گسترده دیگر تشکل‌های مدنی داخل ایران از منشور، این اتفاق را همبستگی مبارزه‌های گوناگون جامعه ایران و نقطه‌ی عطفی دانست که «چهل‌سال منتظرش بوده ایم». او دیگر دستاورد همایش کلن و همبستگی گروه‌های چپ خارج از کشور در حمایت از منشور مطالبات حداقلی را «شکستن هژمونی راست در خارج از کشور» خواند.
سخنران بعدی مینا احدی بود که به «روابط بین المللی از نظر منشور» پرداخت. او قیام ژینا را عامل شکست روایت مسلط غربی از ایران و افشاگر حمایت دولت‌های غربی از به گفته او «رژیم فاشیست جمهوری اسلامی» توصیف کرد. او حکومت ایران را «عزیزکرده اتحادیه اروپا» خواند.
سومین سخنران همایش، اعظم بهرامی بود که مسأله محیط زیست و قیام ژینا را مرکز بحث خود قرار داد.
محمد آسنگران و شادی امین از دیگر سخنران‌های قسمت نخست همایش کلن بودند. سپس پنل زنان برگزار شد.
پیش از برگزاری این پنل اما پیامی از دو کنش‌گر کارگری برجسته زندانی در اوین، رضا شهابی و حسن سعیدی، اعضای سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی (تهران) خوانده شد.
رضا شهابی در پیام خود گفت که همراه با حسن سعیدی، دیگر عضو زندانی سندیکا در اوین، از منشور مطالباتی حمایت می‌کند. او ضمن قدردانی از برگزارکنندگان و شرکت‌کنندگان همایش کلن اعلام کرد که «تنها راه رهایی وحدت و تشکیلات است».
به طور کلی، سخنران‌های همایش کلن همگی از منشور مطالبات حداقلی دفاع کردند، هرچند بسیاری از آنها تأکید کردند که اختلاف‌هایی هم با مفاد آن دارند اما هدف برقراری وحدت بین گروه‌ها و سازمان‌های چپ را مهم‌تر از تأکید بر چنین اختلاف‌هایی دانستند.
«زمانه» در حاشیه این همایش با شماری از سخنران‌ها گفت‌و‌گو کرد.
لاوین امانی، فعال حقوق زنان در پاسخ به پرسش زمانه درباره اهمیت حمایت از منشور گفت:
دقیقا در اوج خفقان و در پنجمین ماه قیام ژینا بود که بیست تشکل با سابقه مبارزاتی در میدان در داخل جامعه خواسته‌های بسیار متنوع و متکثری را در منشور مطالباتی حداقلی منتشر شده مطرح کردند.
گفتگوی کامل زمانه با او را در زیر ببینید:
https://www.youtube.com/watch?v=1EAnL4Xga50&feature=emb_imp_woyt
مرسده قائدی، فعال جنبش دادخواهی و از خانواده‌های خاوران نیز در حاشیه همایش کلن به زمانه گفت که اهمیت این منشور برآمدن آن از جنبش‌های اعتراضی داخل کشور است؛ از به گفته‌ی او «چهار دهه مبارزه».
قائدی همچنین اهمیت دیگر منشور را رد کردن «قدرت از بالا» و برتری دادن به «قدرت خیابان» دانست. این گفت‌و‌گو را در زیر ببینید:
https://www.youtube.com/watch?v=4QuqWIuUuRY&feature=emb_imp_woyt
......................................................................
روی مدار همبستگی
در همایش کلن چه گذشت؟
همایش کلن در روز شنبه ۲۲ آوریل ۲۰۲۳ با حضور بیش از ۳۰۰ نفر از فعال چپ و کمونیست در شهر کلن آلمان برگزار شد.
نیروهای شرکت کننده از شهرهای کلن، اشتوتگارت، برلین، هانوفر، مونیخ،فرانکفورت، ،..... در آلمان و از کشورهای بلژیک، اطریش، فرانسه، سوئیس، بریتانیا، هلند،کانادا، سوئد و..... علیرغم اعتصابات_سراسری کارکنان خدمات حمل و نقل ریلی و هوایی آلمان که خود را به کلن رسانده بودند، برگزار شد.
مراسم که با سرود انترناسیونال به زبان فرانسه آغاز شده بود با نظم و برنامه ریزی خوبی سازماندهی شده بود. سخنرانان گوناگون از طیف گسترده، متنوع و رنگین کمانی چپ، چه وابستگان سازمان ها و چه فعالان مستقل، در باره نقش و جایگاه منشور حداقلی و ضرورت تمرکز روی سازمانیابی پایین جامعه سخن گفتند .
علاوه بر سخنرانان، سه پنل " زنان"، " کارگری" و " دادخواهی" برگزار شد که مورد توجه حاضران قرار گرفت. هیئت اداره کننده این همایش را دو دختر جوان بر عهده داشتند.
جمعیت شرکت کننده ، از جوانان و فعالان سرد و گرم چشیده ، از مادری با کودک چند ماهه و مبارزی ۸۴ ساله و حضور پر رنگ زنان تشکیل شده بود. بسیاری دیدارهای تازه شده ، گاه پس از سال ها و دهه ها، از ویژگی های این نشست بود .
خوانده شدن پیام ۴ تشکل داخل کشور مورد استقبال زیادی قرار گرفت. اما خوانده شدن پیام دو تن از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، رضا شهابی و حسن سعیدی، از زندان اوین به این همایش با چند دقیقه کف زدن ایستاده حضار و شعار " زندانی سیاسی آزاد باید گردد" همراه شد.
این مراسم از طریق یوتیوب، کلاپ هاوس، زوم، و دیگر شبکه های اجتماعی به طور مستقیم پخش شد و علاوه بر آن، از چند کانال تلویزیونی وابسته به سازمان ها و احزاب نیز پخش گردید. و مراسم توسط یک کارگردان نیز برای تهیه مستندی در باره چپ فیلم برداری شد .
مراسم با قرائت بیانیه پایانی گروه برگزار کننده همایش، متشکل از نمایندگان سازمان ها و فعالان مستقل و هنرنمایی یک گروه رپ از لندن و رقص و پایکوبی کردی و در میان شور و شوق فعالان سیاسی پس از ۱۰ ساعت به پایان رسید.
#ژن_ژیان_ئازادی
#آزادی_دمکراسی_برابری
#روژمان؛ روز ما، مَی روچ، بیزیم گون، یومَنا
@Rojman_org
........................................................................
مشروح مباحثات همایش کلن از تلویزیون حزب کمونیست ایران
https://www.youtube.com/live/XICbfzHXoRg?feature=share
........................................................................
بی بی سی فارسی
ده‌ها سازمان و انجمن سیاسی چپ در خارج ایران همایشی در حمایت از «منشور مطالبات حداقلی» ۲۰ تشکل مستقل صنفی و مدنی داخل ایران برگزار کردند. این همایش روز دوم اردیبهشت (۲۲ آوریل) در شهر کلن آلمان برگزار شد. بیش از ۱۰۰۰ فعال سیاسی و ده‌ها سازمان سیاسی و تشکل‌های حامی نهادهای صنفی ایران از برگزاری این همایش پشتیبانی کرده بودند.
این برای نخستین بار است که اکثر جریانهای سیاسی چپ پس از سال‌ها دور هم جمع شدند. کومه‌له، حزب کمونیست ایران، راه‌کارگر، حزب کمونیست کارگری ایران (حکمتیست)، اتحاد سوسیالیستی کارگری و همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران از جمله احزاب و سازمان‌های سیاسی شناخته شده‌ای بودند که از این همایش حمایت کردند.
شماری از نهادهای مستقل مدنی در داخل ایران بهمن ماه سال ۱۴۰۱ «منشور مطالبات حداقلی» را منتشر کردند. این نهادهادر سال‌های اخیر اعتراضات صنفی داخل کشور را رهبری کرده بودند و برخی فعالان آنها در سال‌های گذشته بازداشت شده‌اند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، اتحاد بازنشستگان، اتحادیه آزاد کارگران ایران، سندیکای کارگران شرکت نیشکر‌هفت تپه و شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت از جمله ۲۰ تشکلی بودند که «منشور مطالبات حداقلی» را منتشر کردند.
در همایش حمایت از این «منشور مطالبات حداقلی» در کلن آلمان پیام‌هایی هم از ایران ارسال شد. رضا شهابی و حسن سعیدی فعالان شناخته شده کارگری ایران از جمله افرادی بودند که از زندان اوین پیامی مشترک به این همایش فرستادند. این دو فعال سندیکایی نوشته‌اند «در این برهه حساس تاریخی، ما به یک جنبش قوی از تمام کارگران، معلمان، زنان، بازنشستگان و دانشجویان و جریانهای مترقی و غیره نیاز داریم.»
«چپ‌ها زیر یک سقف»؛ جبهه‌ای در برابر راست؟
همایش کلن
این همایش سخنرانان و پنل‌های مختلفی داشت. روبن مارکاریان، محمد آسنگران، حسن حسام، آذر ماجدی، مرجان افتخاری، مینا احدی، ایوب رحمانی، بهروز فراهانی، هلمت احمدیان و جمیله ندایی از جمله سخنرانان این همایش بودند.
سه پنل «زنان در انقلاب ژینا»، «جایگاه جنبش کارگری» و «دادخواهی» نیز به طور مجزا در این همایش برگزار شد.
برنامه‌ای که در آن مهمانان برنامه به پرسش‌های چالشی مربوط به جامعه امروز پاسخ می‌دهند
آذر ماجدی از فعالان جنبش چپ در ایران در سخنرانی خود در اهمیت این همایش خواستار «انسجام نیروهای چپ شد» گفت که «چپ را علیرغم تمام اختلافات زیر سقف آوردیم. اکنون مهم است که در برابر راست یک جبهه یا یک جنبش تشکیل شود». او همچنین ضمن انتقاد از «رسانه‌های دست راستی» گفت «ما نیاز داریم چپ را جمع کنیم و در مقابل هجوم راست بایستیم. او گفت شعار زن، زندگی، آزادی پر از ایهام است». او گفت «هم منشور بورژوایی مهسا زیر این شعار در می‌آید و هم جریان مطالبات حداقلی. ما نیاز داریم بگوییم تفسیر ما و مردم انقلابی از این شعار چیست».
محمد آسنگران از فعالان سیاسی چپ در سخنرانی خود منشور مطالبات حداقلی را «نویدبخش اتفاقی تاریخی است» که اینبار صدای مردم تحت ستم از جمله «زنان، کارگران و جوانان» را بازتاب می‌دهد. او گفت اهمیت «این منشور فقط به خاطر رادیکال بودن بندهایش نبود، بلکه به خاطر امضاهای تشکل‌هایی بود که از داخل ایران و از متن یک جنبش بیرون آمد». او از افرادی و جریان‌هایی که «به دنبال دولت‌های خارجی می‌روند تا آینده را برایشان بسازند» نیز انتقاد کرد.
روبن مارکاریان فعال سیاسی و از چهره شناخته شده جنبش کمونیستی و سازمان کارگران انقلابی ایران (راه‌کارگر) با تاکید بر «سوسیالیسم دموکراتیک» به عنوان راه آینده ایران از اهمیت طرح «حق تعیین سرنوشت تا سر حد جدایی و پذیرفتن برابری حقوقی ملیت‌های ساکن ایران» گفت. او همچنین تاکید کرد باید تضمین‌هایی وجود داشته باشد که زنان بتوانند زیر هجوم مرد-پدرسالاری و سرمایه‌داری به حقوق خود برسند». او همچنین بر لزوم «تامین اجتماعی جامعه و پایان کار خانگی» تاکید کرد.
نهادهای اجتماعی از جمله همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران، شش رنگ (شبکه لزبین‌‌ها و ترنسجندرهای ایرانی) و سازمان پناهندگی پرایم از جمله ده‌ها نهاد اجتماعی حامی این گردهمایی بودند.
منشور تشکل‌های مدنی داخل ایران با عنوان «منشور مطالبات حداقلی» در حالی مورد استقبال شماری از نیروهای سیاسی خارج کشور قرار گرفته که پیشتر شش نفر از چهره‌های اپوزیسیون جمهوری اسلامی در خارج از ایران نیز متنی را با عنوان «منشور همبستگی و سازماندهی» مشهور به «منشور مهسا» منتشر کردند.
اما در هفته‌های اخیر گزارش‌هایی از اختلاف بین اعضای منشور مهسا به بیرون درز کرد. ابتدا رضا پهلوی از عدم اجماع میان دیگر امضاکنندگان آن بر سر پیوستن نامزدهای پیشنهادی خود به منشور خبر داده بود. سرانجام حامد اسماعیلیون، فعال حقوق بشر و از اعضای خانواده‌های قربانیان هواپیمای اوکراینی با انتشار بیانیه‌ای در توییتر از «فشار بیرونی» بر اعضای «گروه جورج تاون» گفت و کناره‌گیری خود از این ائتلاف را اعلام کرده است.
در هفته‌های گذشته، بسیاری از نهادهای مستقل و چهرهها و احزاب سیاسی مخالف جمهوری اسلامی ائتلاف‌هایی تشکیل داده‌اند. اسفند ماه امسال گروهی از فعالان فمینیست و برابری‌طلب در نشست خبری در دانشگاه سواز لندن ضمن انتقاد از «آلترناتیوسازی‌های از بالا»، بر ارتباط پیوسته خود با داخل ایران و جنبش‌های منطقه‌ای تاکید کردند.
برگرفته از بی بی سی فارسی
https://www.bbc.com/persian/iran-65364399