درآستانه اول ماه مه، ما که خود را عضوی از طبقهی کارگر جهانی میدانیم و بخشی از فعالیت خود را به تقویت مبارزهی طبقه کارگر در ایران اختصاص دادهایم، دورهم گرد آمدهایم و در کشورهای کانادا، استرالیا، سوئد، انگلستان، آمریکا، اطریش، سوئیس، فرانسه، دانمارک، ایتالیا، هلند و آلمان صف واحدی را تشکیل دادهایم تا صدای اعتراض کارگران ایران در جهان را رساتر کرده و با جلب همبستگی طبقاتی بینالمللی در اول ماه مه، اتحاد و سازمانیابی طبقاتی کارگران در ایران را تقویت کنیم!
متن حاضر حاصل دیدار و گفتوگوی هایده مغیثی با مصطفی عبدالمجید حمدان، دبیرکل پیشین حزب کمونیست فلسطین، در سال ۱۳۸۵ در محل زندگی وی در روستایی نزدیکی رامالله است. با گذشت حدود دو دهه از این گفتوگو هشدارهای عبدالمجید حمدان نادیده گرفته شد.
اسناد
هر تشکل فرهنگی، مدنی و سیاسی برای فعالیت خود یک برنامه، مرامنامه یا منشور دارد که پرچم خواستهها و هدفها و چراغ راهنمای فعالیت و موضعگیری آن است. کانون نویسندگان ایران نیز در «منشور» خود هدفها و خواستههای خود را معین و تعریف کرده است. این منشور از آغاز فعالیت کانون وجود داشته اما در طول زمان تکوین یافته و تکمیل شده است. در اینجا سه سند منشور را که مربوط به سه دورهی فعالیت کانون از سال ۱۳۴۷ تا کنون است ملاحظه میکنید:
حقوق روزانه کارگران به ۳ دلار رسید
جمهوری اسلامی یک میلیون هکتار از جنگلهای کشور را نابود کرده است
صندوق بینالمللی پول: رشد اقتصادی ایران روند نزولی خواهد داشت
رتبهبندی محیط کسب و کار، رتبه ایران در آزادی اقتصادی ۱۶۹ در جهان
ایـران قعر جدول جذابیت
سلامت فقیرتر شد / سهم سلامت در ۱۴۰۲ حدود ۴۰درصد کاهش داشت
ایران در رتبه دوم بالاترین نرخ فرونشست دنیا
فلاحت پیشه: روزانه حداقل هزار میلیارد تومان به چین تخفیف داده میشود