نعلینت را، چکمه‌ات را از گلویم بردار زندگی در چنین شرایط خفقان‌آوری نه فقط برای هم‌وطنان بهایی، بلکه برای هر کسی که می‌خواهد شرافت‌مندانه زندگی کند، سخت و دشوار است. صدای گرفته‌ی ایران را می‌شنوم که می‌گوید: نعلینت را، چکمه‌ات را، از گلویم بردار، دارم خفه می‌شوم.
صدیقه وسمقی
ما به شما اعتماد نداریم!
چیزی که مردم را عصبی کرده خبری دروغ مبنی بر اسکان ۷۰۰ نفر از اهالی امامزاده داوود است. مدیر سازمان آتش‌نشانی همان روز ابتدایی وقوع سیل از اسکان سکنه امامزاده داوود در سوله‌های مدیریت بحران خبر داده بود. خبری که مردم را عصبانی کرده و می‌گویند چنین اتفاقی نیفتاده. یکی از مردم فریاد می‌زند: «ما به دروغ‌‌گویی‌هایی که ادعا می‌کنند ۷۰۰ نفر از اهالی امامزاده داوود را اسکان داده‌اند اعتماد نمی‌کنیم. تا رضایت ما رو جلب نکنید، من اجازه جابه‌جایی یک آجر رو نمی‌دیم، باید از روی نعش اهالی رد شوید...». طهرانی‌مقدم می‌گوید: «چه کسی چنین ادعایی کرده؟». فریاد می‌زنند، ما نمی‌دونیم، همین شماها گفتید، شماهااااااااااا»
روزنامه شرق
حاکمیت ابزارهای قدیمی‌اش را احیا کرده است و مأمورانش به نام «پلیس امنیت اخلاقی» مشغول سرکوب بیش از پیش زنان و سلب امنیت آنان شده‌‌اند.
بستر این سرکوب اما پیش از این فراهم شده است؛ حاکمیت که دریافته در غیاب تشکل‌ها و نهادهای زنان، نقض حقوق «سپیده»ها و به حاشیه راندن صدای آنان آسان‌تر است، سال‌ها حق تشکل‌یابی زنان را نقض کرده و با پرونده‌سازی و بازداشت و زندان، عرصه را بر فعالان این حوزه تنگ کرده است.
کانون نویسندگان ایران
- در این روز خبر رسید علاوه بر سپیده رشنو، شاعر و نویسنده، نازی زندیه، دانشجوی کارشناسی رشته‌ی نقاشی دانشگاه الزهرا، ملیکا قراگزلو، دانشجوی روزنامه‌نگاری دانشگاه علامه و سوری بابایی چگینی، همگی به جرم مخالفت با پوشش اجباری، طی روزهای گذشته توسط نهادهای امنیتی بازداشت و تحت بازجویی قرار گرفته‌اند.
کانون نویسندگان ایران
- جلسه‌ی آخرین دفاع از اتهام انتسابی «تبلیغ علیه نظام» ۱۵ فعال صنفی معلمان کردستان: فاطمه زندکریمی، صلاح حاجی میرزایی، مجید کریمی، رضا مرادی، غیاث نعمتی، رضا طهماسبی، صادق کنعانی، نسرین کریمی، فیصل نوری، کورش عزتی، رزگار حیدری، مختار اسدی، آرام ابراهیمی، بهزاد قوامی و شهریار نادری، در این روز در دادسرای عمومی و انقلاب سنندج برگزار شد.
کانون نویسندگان ایران
دريغا كه فقر، چه به آسانى احتضار فضيلت است! ( احمد شاملو)
از همین روست که می‌دانست دورانی چنین پرادبار در پیش است. دوران تحدید و تحقیر زیبایی. دوران تکریم و تشریف پلیدی. دورانی که در آن جلپاره‌ای‌ست نان/ به رنگ بی‌حرمت دلزدگی/ به طعم دشنامی دشخوار.
مأمورین زندان اوین در این روز با ورود به اتاق‌های سالن ۴ اندرزگاه ۴ زندان اوین که برخی از محکومین سیاسی از جمله سیامک نمازی و نیز محکومین پرونده‌ی فعالین محیط زیست، مراد طاهباز، هومن جوکار، سام رجبی، امیرحسین خالقی و طاهر قدیریان در آنجا نگهداری می‌شوند، دست‌نوشته‌ها، نامه‌های شخصی و خصوصی، عکس، نقاشی و دیگر لوازم قانونی این زندانیان را توقیف کردند.
کانون نویسندگان ایران
ما همچنین خواهان توقف فوری پرنده سازیهای کاذب، حبس، بازجوییهای مکرر، و اذیت و آزار فعالین تشکلات مستقل کارگری و معلمی هستیم. کلیه بازداشتیهای مربوط به پرونده سازیهای اخیر وزارت اطلاعات و اقدامات شرم آور صدا و سیما باید بدون قید وشرط آزاد شوند. کلیه کارگران و معلمان زندانی آزاد باید‌گردند!
کنفدراسیون اتحادیه های کارگری اسپانیا اعلام‌کرده بود «آزادی تشکل، بیان، تجمع، اعتراض، اعتصاب و همبستگی طبقاتی و بین المللی برخی از شناخته شده ترین حقوق اتحادیه های کارگری و رهبران آنها است. این آزادی های اساسی مندرج در سازمان جهانی کار و سایر کنوانسیون های بین المللی برای جمهوری اسلامی ایران لازم الاجرا هستند. تداوم نقض این حقوق اساسی توسط دولت ایران تنها باعث تشدید انزجار عمومی نسبت به سرکوبگران می شود و ما مجدداً تاکید می کنیم که ایران باید از مقاوله نامه ها و استانداردهای بین المللی سازمان جهانی کار که توسط این کشور تصویب شده است، پیروی کند».
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
- در این روز نامه‌ی سرگشاده‌ی خانواده‌های جعفر ابراهیمی، آنیشا اسداللهی، رسول بداقی، محمد حبیبی، حسن سعیدی، رضا شهابی، اسکندر لطفی، شعبان محمدی، کیوان مهتدی، مسعود نیکخواه منتشر شد. خانواده‌ها در این نامه ضمن اعتراض به سال‌ها آزار، زندانی شدن و شکنجه در سلول انفرادی با هدف پرونده‌سازی‌های دروغین، با بیان این‌که برای ممنوعیت ملاقات و اطلاع‌رسانی درباره‌ی زندانیان سیاسی از طرف مسئولین زندان تحت فشار و تهدید قرار گرفته‌اند، خواستار توقف فوری پرونده‌سازی‌ها و پایان یافتن بازجوییهای مکرر و موهن و تهدیدآمیز شدند. و با اعلام این‌که تهدیدها و توهین‌های مقامات زندان و بازجوها در برخورد با بازداشتی‌ها و اعضای خانواده‌شان، مصداق بارز آزار و شکنجه است و باید فوراً خاتمه بیابد، از رسانه‌های جمعی خواستند دادخواهی و مطالبات خانواده‌های کارگران و معلمان بازداشتی را بدون معذوریت انعکاس دهند.
کانون نویسندگان ایران