جنبش کارگری ایران: نگاهی از درون – کاظم فرج‌الهی
به‌مناسبت اول ماه مه، یازده اردیبهشت، روز جهانی کارگر
چکیده: در مقاله‌ی پیشِ رو کوشش می‌شود با بررسیِ اعتصابهای کارگران نفت در جریان انقلاب ایران (۱۳۵۷-۱۳۵۶) روایت‌های مسلط درباره‌ی نسبت نفت با سیاست و فرایندهای شکل‌دهنده به ثمره‌ی انقلاب به چالش گرفته شود. استدلال‌های اصلی این مقاله در خلال گفت‌وگویی انتقادی با کتاب دموکراسی کربنی نوشته‌ی تیموتی میچِل پرورانده شده‌اند. در گام نخست، در مقاله استدلال می‌شود که مقیاس اعتصابهای کارگران نفت و نقش محوری‌شان در ایجاد نهادهای قدرت انقلابی، دعاوی عامی را که نفت را به واسطه‌ی خصایل مادی‌اش مانع بسیج سیاسی برمی‌شمارد زیر سؤال می‌برد. دومین استدلال در مقاله از این قرار است که فهم چرایی ناکامی کارگران نفت از تشکیل سازمانی مستقل در عینِ توفیق‌شان در سازماندهی اعتصابهای گسترده در گروی استفاده از نوعی رویکرد تبیینی است که [نقش] عوامل مادی را در پیوند با نقش آگاهی، ایدئولوژی و سازمان‌یابی بنگرد. استراتژی من برای طرح این استدلال در بخش آخر مقاله، گفت‌وگویی انتقادی با «تاریخ‌نگاری، طبقه و کارگران ایرانی» اثر آصف بیات است که پخته‌ترین روایت موجود درباره‌ی شکل‌گیری آگاهی طبقاتی در ایران پیش از انقلاب و در جریان انقلاب را پیش می‌کشد. نتیجه‌ی کاربست چنین رویکردی چیزی کم‌تر از بازخوانی انقلاب ایران با تأکید بر نقش اساسی اعتصابهای کارگران نفت در ظهور قدرت دوگانه در اواخر ۱۳۵۷ و خصلت مشروط و غیرجبری تبعات این اعتصاب‌ها نیست
پیمان جعفری مورخ ایران مدرن و نقش انرژی در سرمایه‌داری و جهانی‌سازی است. او همچنین به تاریخ کار، اقتصاد سیاسی، انقلاب‌ها و جنبش‌های اجتماعی می‌پردازد.
نقش چشمگیر زنان و خانواده های کارگری در اعتصاب کارگران معدن کرمان! زنان کارگر معدن کرمان و نیشکر هفت تپه به تمامی زنان کارگر که نصفی از جمعیت طبقه امان را رقم می زنند، راه اتحاد و همبستگی، مبارزه طبقاتی و باور به نیروی خود را نشان می دهند. نیروی بالقوه مبارزاتی خانواده ها و زنان کارگر جنبش زنان کارگر را به جلو صحنه آورده اند.
سحر صبا
این نوشته تلاش دارد ضمن پرداختن به حضور زنان در مبارزات یک سال گذشته در ایران, به گوشه هایی از تغییر و تحولاتی که در محتوا و ماهیت این حضور به ویژه زنان کارگر و زحمتکش بوجود آمده بپردازد.
مرضیه نظری
علیرغم سابقه طولانی فعالیت تشکلهای کارگری، این تشکلها نه تنها از سوی ساختار پذیرفته نشد، بلکه به طُرُق مختلف با سرکوب مواجه گردید.
توحید علی زاده
بخش اول: درسهایی برای امروز
آیا حقیقتا می‌‌توانیم در اعتراضات کارگران ایران از «فصل جدید»ی سخن بگوییم یا نه. پرسش‌‌های ما در این بررسی متأثر از ترکیب «فصل جدید» در بحث از اعتراضات کارگری است.
یاشار دارالشفاء
ایرنا نوشت: تعیین سبد معیشت کارگران اولین قدم برای تعیین حداقل مزد است که روز گذشته با محاسبه رقم ۶ میلیون و ۸۹۵ هزارتومانی برای این سبد مهمترین گام برداشته شد.
خبر آنلاین
نماینده کارگران در کمیته تعیین دستمزد شورای عالی کار با بیان اینکه سبد معیشت خانوار کارگری در کمیته دستمزد تعیین نشده و احتمالاً هفته آینده تعیین می‌شود، گفت: طبق گزارش‌های مرکز آمار ۷۰ درصد خانوارهای کشور کارگری هستند که دستمزد کارگران حدود ۳۸ درصد هزینه خانوار را پوشش می‌دهد.
شوراهای صنفی دانشجویان کشور
این یکی از سیاه ترین برهه های تاریخی برای دانشگاه و دانشجویان است. تنها راه ما در برابر این روند اتحاد نیروهای مستقل دانشجویی و هم صدایی برای توقف کلی روند سرکوب و آزار دانشجویان است.
سرکوب با شدت در جریان و زندگی های زیادی را در این سال‌ها تباه کرده است. هر صدایی در عادی سازی این روند یا توجیه آن بی شک صدایی مشکوک و وابسته به جریان سرکوب است و هر سکوتی از جانب کسانی که تریبون‌های دانشجویی را در اختیار دارند همدستی با سرکوب است.
تاریخ صدساله‌ی جنبش کارگری ایران سرشار از تلاش، همبستگی و مقاومت در برابر سرکوب، ناکامی، افول موقتی خیزش‌ها، و نیز دوباره بر پای خود برخاستن است. یکی از خیزهای
محمد صفوی